Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Η ΒΟΗΘΕΙΑ

Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Η ΒΟΗΘΕΙΑ



    
Εβρεχε..εβρεχε και το χωριο πλημμυριζε. Οι κατοικοι εφευγαν με βαρκες να γλυτωσουν.Ενας βαρκαρης ειδε μια οικογενεια και πηγε να την σωσει.
-ελατε θα πνιγητε.
-οχι δεν ερχομαστε,πιστευουμε στον θεο, ειμαστε δουλοι του και αυτος θα μας σωσει.
η βαρκα εφυγε.
Το νερο ανεβαινε σκεπασε το σπιτι και η οικογενεια για να γλυτωσει ανεβηκε στα κεραμιδια.
Τους ειδε ενα ελικοπτερο πηγε απο πανω τους και τους πεταξε ανεμοσκαλα.
-Ελατε θα πνιγητε.
-Οχι δεν ερχομαστε.πιστευουμε στον θεο, ειμαστε δουλοι του και αυτος θα μας σωσει.
Το ελικοπτερο εφυγε.
Το νερο ανεβηκε και πνιγηκαν ολοι, οι ψυχες τους ανεβηκαν στον ουρανο και πηγαν να διαμαρτυρηθουν στον θεο.
-Γιατι θεε μου μας επνιξες? ειμαστε τοσο καλοι χριστιανοι κι ειχαμε εμπιστοσυνη σε σενα οτι θα μας σωσεις.
Κι ο θεος απαντα
-Δεν ξερω κι εγω τι εγινε...ειχα στειλει μια βαρκα..ενα ελικοπτερο..





TAXIDIOTHS

Παραμύθι ηλιθίων


Παραμύθι ηλιθίων
     
Αναδημοσιεύω ένα κομμάτι από το βιβλίο "Φεγγαράκι μου λαμπρό φέξε μου και γλίστρησα" του Τζόμπε Κοβάτα:

"....Βλέπετε, παιδιά, δεν είναι δύσκολο να γράψουμε ένα παραμύθι. Παίρνουμε δυο τρεις ηλίθιους στην τύχη και τους βάζουμε σε ένα κάστρο ή σε ένα δάσος... Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι ένα παραμύθι που το κατοικούν αποκλειστικά και μόνο ηλίθιοι.

Η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας ζει στο δάσος και είναι ενενήντα πέντε 
χρονών.
Τράβα στο γηροκομείο, μωρή ηλίθια! Πώς σου κατέβηκε, ενενήντα 
πέντε χρονών γυναίκα, να ζεις μόνη στο δάσος και να αναγκάζεις τους συγγενείς να πηγαίνουνε μπρος πίσω, μπρος πίσω, μπρος πίσω μέσα στον δρυμό;
Κι αν πεις για τη μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας; Άλλη ανεγκέφαλη του λόγουτης. Δίνει στη μικρή το καλαθάκι και της λέει: "Παρ' το και πήγαινε φαΐ στη γιαγιά!"Πού το στέλνεις το κοριτσάκι μόνο του στο δάσος, κυρά μου; Το ρίχνεις στο
στόμα του λύκου!
Με το που φτάνει στο δάσος, συναντάει τον πιο ηλίθιο λύκο στην ιστορία της WWF, ο οποίος δεν την τρώει, παρά ρωτάει με αγωνία: "Πού πας, καλό μου κοριτσάκι;" "Στη γιαγιά μου", απαντάει αυτό. Κι ο λύκος, αντί να τη φάει επί τόπου, όπως θα έκανε κάθε λύκος με φυσιολογικό δείκτη νοημοσύνης, πηγαίνει στο σπίτι της γιαγιάς και στήνει ολόκληρο σενάριο, που μπροστά του τύφλα να 'χει και η πιο κιτς λατινοαμερικάνικη σαπουνόπερα. Φτάνει στο σπιτάκι και χτυπάει την πόρτα.
"Τοκ, τοκ".
"Ποιος είναι;"
"Η Κοκκινοσκουφίτσα".
"Πέρνα μέσα".
Κι εδώ έχουμε την επιβεβαίωση πως ο εγκέφαλος της γιαγιάς έχει μαλακιστεί τελείως: έστω κι αν η Κοκκινοσκουφίτσα έχει φωνή βραχνοκόκορα σε κρίση άσθματος, πώς γίνεται να μην καταλάβει η γιαγιά ότι πρόκειται για λύκο;
Τότε πια μπαίνει ο λύκος και τρώει τη γιαγιά. Προσέξτε την καλή αγωγή του λύκου, που δεν θα έμπαινε ποτέ να φάει κάποιον χωρίς προηγουμένως να χτυπήσει την πόρτα.
Εδώ έρχεται το αριστούργημα της ιστορίας. Το πραγματικά μεγαλοφυές: ο λύκος, αντί να στηθεί πίσω από την πόρτα με ένα ρόπαλο και να πει: "Με το που θα έρθει η πιτσιρίκα, θα της τραβήξω μιας ροπαλιά στο κεφάλι, θα τη βράσω κι ύστερα θα τη ροκανίσω"…
Όόόχι, φίλε μου! Τι κάνει ο λύκος;! Φοράει τη νυχτικιά της γιαγιάς, το σκουφάκι με τα αυτιά του να βγαίνουν από ειδικές κουμπότρυπες που έχει φτιάξει ο ίδιος (είναι γνωστοί δεξιοτέχνες μόδιστροι οι λύκοι) και χώνεται στο κρεβάτι. Φτάνει η Κοκκινοσκουφίτσα, που οι δικοί της άνθρωποι την αποκαλούν
Αϊνστάιν εξαιτίας του ζωηρού και ευφυούς πνεύματός της, μπαίνει, κοιτάζει τον λύκο και, αντί να φωνάξει το 100 ή να του πει: "Τι χάλια είναι αυτά, βρε ηλίθιε; Έχεις χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας ως λύκος. Ορίστε κατάσταση, σαν μαλλιαρή μουστόγρια είσαι", πώς αντιδράει;
Λέει: "Ω, γιαγιά, τι μακριές τρίχες που έχεις!" Τώρα, παιδάκια: όποιο από σας διαθέτει σκύλο, ας δοκιμάσει να του κοτσάρει σκούφο κι ένα ζευγάρι γυαλιά οράσεως, κι ας δει αν μοιάζει με τη γιαγιά! Εάν ναι, πετάξτε τη γιαγιά σας από το παράθυρο ή παραδώστε τη στις αρχές. Βέβαια, είναι αλήθεια πως η γιαγιά δεν αναγνώρισε τη φωνή του λύκου από τη φωνή της εγγονής της, σύμφωνοι - αλλά η γιαγιά είναι ενενήντα πέντε χρονών και μπορεί να έχει πάθει μαλάκυνση. Όμως η Κοκκινοσκουφίτσα πώς και δεν ξεχωρίζει τη γιαγιά της από έναν λύκο με σκουφάκι;! Ποιον έχει για γιαγιά; Τον Κινγκ Κονγκ; Ακόμη κι αν η γιαγιά έχει να κάνει χαλάουα από το 1931, ποια είναι; Ο Λούτσιο Ντάλα; Ο άνθρωπος των Ιμαλαΐων; Εν πάση περιπτώσει, τέλος καλό όλα καλά, και ο λύκος την τρώει! Αμέσως μετά, για καλή μας τύχη, φτάνει ο κυνηγός, πυροβολεί τον λύκο και, δόξα να 'χει η Παναγία, έκτοτε
αγνοείται η τύχη και της λύκου και της γιαγιάς και της ηλίθιας με το κόκκινο σκουφί..."

TAXIDIOTHS

ΤΟ ΠΙΠΕΡΙ

ΤΟ ΠΙΠΕΡΙ


Ένας άνδρας και μία γυναίκα κάθονταν δίπλα-δίπλα στην πρώτη θέση του αεροπλάνου.

Η γυναίκα φτερνίστηκε, έβγαλε ένα χαρτομάντιλο, σκούπισε προσεκτικά τη μύτη της και μετά άρχισε να τρέμει για δέκα - δεκαπέντε δευτερόλεπτα.

Ο άντρας συνέχισε να διαβάζει.

Λίγα λεπτά αργότερα, η γυναίκα φτερνίστηκε πάλι, έβγαλε ένα χαρτομάντιλο, σκούπισε τη μύτη της και μετά άρχισε να τρέμει ξανά.

Υποθέτοντας ότι η γυναίκα ίσως ήταν κρυωμένη, ο άντρας άρχισε να παραξενεύεται επειδή η γυναίκα έτρεμε.

Πέρασαν μερικά ακόμη λεπτά όταν η γυναίκα φτερνίστηκε και πάλι.

Όπως και πριν έβγαλε ένα χαρτομάντιλο, σκούπισε τη μύτη της, ενώ το σώμα της έτρεμε ακόμα περισσότερο από πριν.

Ανίκανος να συγκρατήσει την περιέργειά του, ο άντρας στράφηκε στη γυναίκα και είπε:

- Δεν μπόρεσα να μην προσέξω ότι φτερνιστήκατε τρεις φορές, σκουπίσατε τη μύτη σας και μετά αρχίσατε να τρέμετε βίαια. Είστε καλά;

- Λυπάμαι αν σας ενόχλησα, αλλά πάσχω από μία πολύ σπάνια ασθένεια. Όποτε φτερνίζομαι, έχω οργασμό!

Ο άντρας αισθάνθηκε αμήχανος, αλλά εξακολούθησε να είναι περίεργος.

- Παίρνετε κάτι για αυτό;

- Πιπέρι...



TAXIDIOTHS

Ζευγάρι ηλικιωμένων

Ζευγάρι ηλικιωμένων

Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων κάθεται σε μια καφετέρια και θυμάται τα νιάτα
του.
Θυμάσαι, λέει ο γέρος στην γριά, που πρωτοσυναντηθήκαμε πριν 50 χρόνια
σε ετούτη εδώ την καφετέρια και μόλις βγήκαμε από εδώ, σε πήγα πίσω
στον φράχτη του διπλανού εργοστασίου και κάναμε σεξ;
Και βέβαια το θυμάμαι, λέει η γριά.
Ε, λοιπόν για χάρη εκείνης της μέρας, λέω να το ξανακάνουμε
απόψε. Βεβαίως, λέει η γριά και σηκώνονται και οι δυο να βγουν από την
καφετέρια. Ένας τυπάκος που καθόταν εκεί δίπλα και άκουσε την
συνομιλία, σκέφτηκε: "Γούστο θα έχει να πάρω μάτι τα γερόντια" και τους
ακολούθησε. Βλέπει λοιπόν την γριά να σηκώνει την φούστα και να πιάνεται
στον φράχτη και από πίσω ο γέρος έχοντας κατεβάσει τα παντελόνια. Το τι
ακολούθησε μετά δεν περιγράφεται. Το πιο άγριο σεξ που είχε δει ποτέ ο
ματάκιας!
Για 40 λεπτά, χωρίς διακοπή, το ζευγάρι τιναζόταν έξαλλα, κουνιόταν
σπασμωδικά
και οι δυο τους, ούρλιαζαν με τεντωμένες τις φλέβες και γουρλωμένα
μάτια.
Στο τέλος κατέρρευσαν και έπεσαν στο χώμα. Ο ματάκιας έπαθε πλάκα.
Ποτέ δεν είχε δει, ούτε ακούσει για τόσο παρατεταμένο και τόσο άγριο
σεξ πόσο μάλλον από δυο γερόντια. "Πρέπει να μάθω το μυστικό τους"
σκέφτηκε.
Περίμενε να συνέλθουν και πλησίασε τον γέρο.
Παππού, χωρίς να το θέλω είδα το σκηνικό και εντυπωσιάστηκα.
Ποιο είναι το μυστικό σου; Έτσι το έκανες και πριν πενήντα χρόνια;
Λοιπόν παιδί μου, απαντά ο γέρος, υπάρχει μια διαφορά από τότε
Ο ΓΑΜΗΜΕΝΟΣ Ο ΦΡΑΧΤΗΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΟΣ !!!




TAXIDIOTHS

Πριν και μετά το γάμο.

Πριν το γάμο...

Αυτός: Ναι. Επιτέλους. Δεν μπορούσα να περιμένω άλλο.
Αυτή: Θέλεις να φύγω;
Αυτός: Όχι. Ούτε καν να το σκέφτεσαι!
Αυτή : Με αγαπάς;
Αυτός : Φυσικά! Όσο πάει και πιο πολύ!
Αυτή: Με έχεις απατήσει ποτέ;
Αυτός: Όχι βέβαια!
Αυτή: Θα με φιλήσεις;
Αυτός: Οπωσδήποτε!
Αυτή : Θα με χτυπήσεις;
Αυτός: Είσαι τρελή; Δεν είμαι τέτοιος τύπος!
Αυτή: Μπορώ να σε εμπιστευτώ;
Αυτός: Ναι.
Αυτή: Αγάπη μου!




Μετα τον γαμο διαβασε το αναποδα



TAXIDIOTHS

ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ....ΑΤΥΧΗΜΑ

Μια ωραία πρωία Κυριακής, παρουσιάζεται στο Κέντρο Πρώτων βοηθειών ένα ζευγάρι . Η γυναίκα είχε έγκαυμα στην πλάτη και ελαφρά διάσειση με κρανιακές κακώσεις ( καρούμπαλα ) ενώ ο άντρας είχε θλαστικό ελαφρώς αιμορραγούν εξωτερικό τραύμα στο πέος.
Στην ερώτηση του γιατρού πώς στην ευχή έγινε το περιστατικό, με πολλή προσπάθεια μεταξύ πόνου, γέλιου και ντροπής, ο άντρας διηγείται:
“-Γιατρέ μου, μετά από μιά θυελλώδη βραδυά έντονης ερωτικής συνομιλίας με την γυναίκα μου και αφού είχε ξημερώσει για τα καλά, αποφασίσαμε να σηκωθούμε, γυμνοί όπως είμασταν, για να πάρουμε πρωινό πριν μείνουμε κι' άλλο στο κρεβάτι, καταλαβαίνετε...
Προθυμοποιήθηκα εγώ να ετοιμάσω την ομελέττα, μέσα από πολλά πειράγματα και αστεισμούς μεταξύ μας, μιά και είμασταν και οι δυό ακόμη “ορεξάτοι”. Και είχα ακόμα στύση ο αφιλότιμος...
Ενώ είχα χτυπήσει και ρίξει τα αυγά στο τηγάνι, μού 'ρθε μιά “πρωτότυπη” σκέψη στο μυαλό και ζήτησα -έεε... χμ... από την γυναίκα μου, όσο τηγάνιζα, να “φιλήσει” – ξέρετε τώρα – τον κύριο που δεν εννοούσε να “κάτσει κάτω”...
Πράγματι, γονατίζει μπροστά μου η γυναίκα μου, προκειμένου να πράξει το ζητηθέν...
Αλλά, δεν μού' φτανε του ηλίθιου το τι γινόταν εκείνη την στιγμή, θέλησα επιπροσθέτως να της κάνω και επίδειξη των μαγειρικών μου ικανοτήτων και δεξιοτεχνίας, με το να κάνω ένα εντυπωσιακό γύρισμα της ομελέττας στον αέρα, σαν επαγγελματίας σεφ...
...Τί τό ΄θελα; Τη στιγμή που τίναζα το τηγάνι προς τα πάνω, με κατέκλυσε ένα κύμα ηδονής και, όπως ήταν φυσικό, αντανακλαστικά το χέρι μου έκανε ακούσια κίνηση... με αποτέλεσμα, να φύγει η ομελέττα κάνοντας δυό γύρους στον αέρα και να προσγειωθεί όχι στο τηγάνι - αλλά στην γυμνή πλάτη της γυναίκας μου ( και έτσι εξηγείται το έγκαυμα στην πλάτη της ), η οποία από τον έντονο πόνο του καψίματος– αντανακλαστικά και αυτή – μου δάγκωσε δυνατά το πέος ( και έτσι εξηγείται η ζημιά εκεί ), που με πόνεσε τόσο πολύ, ώστε ασυναίσθητα κατέβασα το χέρι μου προς την περιοχή των γεννητικών μου οργάνων δυνατά και γρήγορα, μόνο που, αφ' ενός μεν εγώ κρατούσα γερά το τηγάνι, το δε κεφάλι της γυναίκας μου ήταν ανάμεσα στα σκέλια μου... και έτσι εξηγούνται οι κρανιακές κακώσεις και η διάσειση...”



TAXIDIOTHS

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ Η ΒΟΤΚΑ

ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ ΠΑΠΑΣ


O καινούργιος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δεν μπορούσε να μιλήσει. Πριν από την επόμενη λειτουργία ρωτάει τον Αρχιεπίσκοπο, τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει. Ο Αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει ως εξής: "Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις"..
Την Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος ακόμα και αν λυσσομανούσε καταιγίδα. Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο
σπίτι του, όπου μετά από λίγο εμφανίζεται ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα
εξής:
Αγαπητέ πάτερ, Την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές
σταγόνες βότκα στο νερό κι όχι μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά.
* Δεν χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου
* Το κουβούκλιο στην πλευρά της εκκλησίας είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπάνιο.
* Ο Αρχάγγελος είπε στην Παρθένο: "Χαίρε κεχαριτωμένη", όχι "Γεια σου πιπίνι".
* Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο
πάθος.
* Οι εντολές είναι 10 και όχι 12.
* Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7. Κανείς τους δεν ήταν νάνος.
* Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και τους αποστόλους ως "Ι.Χ. και Σία".
* Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι "σκατορουφιάνος του κερατά" που είπες εσύ στους χριστιανούς.
* Ο Χριστός μας είπε στον Πέτρο ότι "πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, θα με αρνηθείς", δεν του είπε: "Μέχρι να λαλήσουν τα κοκόρια θα μ έχεις γράψει στ` α...... σου".
* Δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας "Νονό".
* Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.
* Ποτέ δεν κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.
* Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.
* Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δεν χρειαζόταν όμως και να χορέψει γιάγκα γύρω από την εκκλησία.
* Τις σκάλες του άμβωνα τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγκελο.
* Και τέλος, την λειτουργία την τελειώνουμε με "Αμήν", όχι με "Ολέ!"
* Α! Ναι!! Αυτός που καθόταν στην άκρη του ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε "αδερφάρα" και "τραβεστί με μάξι" ήμουν εγώ!
Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή.

Με τιμή,

Ο Αρχιεπίσκοπος

TAXIDIOTHS